Toen ik naar de fuif van de aspi's van Chiro Interjeugdig ging, was ik vooral blij dat er een fuif georganiseerd werd. In het vooruitzicht staat een fuif van de KLJ gepland, en ook tijdens de Stroopersfeesten zal er een fuif plaatsvinden. Op de carnavalsfuiven mochten we nog steeds rekenen, en dan ben ik er zeker van dat ik er nog mis. De laatste jaren was het aantal fuiven sterk geminderd in de gemeente, vooral de fuiven van jeugdverenigingen. Met het wegvallen van de werking in het jeugdhuis was ook meteen een fuiflocatie weg.

Naar mijn aanvoelen is er terug 'goesting' om fuiven te organiseren. Daarom is het naar mijn mening een goede zaak om werk te maken van een fuifbeleid, dat deel uitmaakt van een groter feestbeleid in Sint-Gillis-Waas.

Waarom een feestbeleid?

Alle inwoners van onze gemeente komen vroeg of laat in contact met feestelijkheden. Dit gaat van de jeugdvereniging die een fuif organiseert, over de feestcomités die feestmarkten organiseren, naar senioren die een actieve dansnamiddag willen organiseren. Hoe je het ook draait of keert, iedereen vindt wel een evenement om zich te vermaken, sociale contacten te leggen en iets te vieren. Het is dan ook de taak van de gemeente en haar inwoners om eens stil te staan bij het ruimere beleidskader waarin deze brede waaier aan evenementen past.

Wie zijn de partners?

Een feestbeleid maak je niet alleen. Het is de bedoeling dat je komt tot iets dat gedragen wordt door organisatoren, gemeente, veiligheidsdiensten, omwonenden, ... Volgende partnerschappen mogen in mijn ogen niet ontbreken, maar dit limiteert ook het lijstje niet.

Gemeentebestuur en administratie (Cultuur, toerisme, jeugd, mobiliteit, milieu, ...), gemeentelijke adviesraden (jeugdraad, cultuurraad), feestcomités, scholen en oudercomités, politie, brandweer, ...

Is er dan nu geen feestbeleid?

Momenteel wordt er een beleid gevoerd rond feestelijkheden, maar dit mag gerust eens geëvalueerd worden.
bij het organiseren vaan een evenement moet je verschillende posten doormaken. Een bezoek aan de dienst cultuur en toerisme mag niet ontbreken. Hier vraag je je materiaal aan en eventueel extra toelatingen. Voor fuiven is een stop langs de jeugddienst dikwijls aangewezen. Zo geven zij bijvoorbeeld concrete tips rond alcohol en drugs op je fuif. Ook kan je hier terecht voor het ontlenen van een fuifkoffer.

Na contact met de technische dienst, leveren zij je gevraagde materialen. Uitbreiding van dit aanbod lijkt me niet echt nodig, aangezien je ook zeer veel materiaal kan ontlenen via de provinciale uitleendienst.

Het probleem is dat je geen uniek aanspreekpunt hebt, hoewel dit zeer nuttig is. Je kan bijvoorbeeld naar één bepaalde persoon gaan die je helpt met het aangeven van SABAM of antwoordt op je vraag wat nu juist die billijke vergoeding is en wat je daarmee moet doen. Deze persoon of dienst kan ook extra ondersteuning mogelijk maken in verband met mobiliteit. Zeker voor grote evenementen lijkt me dit aangewezen. Ook rond afvalbeheer lijken mij verschillende zaken mogelijk. Nu voorzien verenigingen dikwijls wat grijze zakken, die tijdens de fuif gevuld worden, maar dikwijls nog dagen moeten blijven liggen omdat er geen ophaling is. Ik geef wel mee dat de mogelijkheid reeds bestaat om herbruikbare bekers te verzamelen.

Wat met de regelgeving?

Er is niet zoveel regelgeving te vinden voor Sint-Gillis-Waas. Er is een sluitingsscenario opgenomen in het politiereglement, maar dit vermeldt geen sluitingsuur. De geluidsnormen worden best ook duidelijk weergegeven. Het is wel zo dat van zodra er meer dan 85 dB(A) geproduceerd wordt, is het meten van het volume verplicht.

Een goed en doordacht feestbeleid

Het lijkt me niet meteen mogelijk om een beleid op te stellen waarin elke feestelijkheid beschreven wordt. Vroeg of laat komt er toch een nieuwe situatie voor, die dan apart bekeken moet worden.
Het lijkt me daarom beter om te werken met een draaiboek voor evenementen. Dit kan evolueren en aangepast worden, opnieuw door de opgesomde partnerschappen te betrekken.

Ik vind het belangrijk dat deze manier van werken vooral ondersteunend en stimulerend werkt. Mensen mogen niet afgeschrikt worden om iets te organiseren, integendeel.

De concrete uitwerking mag niet vervallen in een kluwen van regels en administratie. Er wordt gezorgd voor één aanspreekpunt, waar je zowel fysiek als digitaal terecht kan. Het proces kan voor een stuk geautomatiseerd worden. Dien je bij het fuifloket een formulier in, worden verschillende diensten automatisch op de hoogte gebracht. Zo bekijkt de dienst mobiliteit de mogelijkheden, terwijl de milieudienst de exacte geluidsnorm bepaalt. Je aanspreekpunt coördineert jouw vraag en bundelt alles overzichtelijk. Op deze manier wordt het huidige beleid gebruiksvriendelijker en neemt het een meer ondersteunende rol op.